Sommaire
Een portret van vier internationaal gerenommeerde italiaanse architecten die ons tot op de dag van vandaag verblijden met hun innovatieve scheppingen. Eco-architect Stefano Boeri scoorde uitstekende punten met het Bosco Verticale, zijn met planten omhulde wolkenkrabbers in hartje Milaan. Pritzker Prize-winnaar Renzo Piano maakte naam en faam met zijn hightecharchitectuur, waarvan het Centre Pompidou en The Shard schoolvoorbeelden zijn. Matteo Thun charmeert met zijn tijdloos elegante ontwerpen die de ziel van de site weten te respecteren. De Siciliaanse architect Antonino Cardillo weet met zijn baanbrekende, haast archetypische oeuvre eeuwenoude culturen en beschavingen te verloven.
STEFANO BOERI
De Milanese architect-urbanist Stefano Boeri verwierf wereldwijde erkenning met zijn Bosco Verticale, twee met weelderige planten omhulde wolkenkrabbers in Milaan. Het duurzame woonproject, een groene oase in de betonnen jungle van de stad, vond onder meer navolging in Parijs, Utrecht en op het Antwerpse Nieuw Zuid, waar het Palazzo Verde ‘s lands groenste gebouw beloofd te worden. Boeri’s indrukwekkendste project is ontegenzeglijk Forest City, een volledig stadswoud in de Chinese miljoenenstad Liuzhou. Boeri is een creatieve duizendpoot die naast architect ook professor, gastspreker en auteur is. Hij was onder meer hoofdredacteur van Domus en Abitare. En werd onlangs benoemd als curator van de 59e editie van het Salone del Mobile in Milaan.
RENZO PIANO
De uit Genua afkomstige sterarchitect Renzo Piano gaat de geschiedenisboeken in als de ontwerper van het Centre Pompidou in Parijs (samen met Richard Rogers) en van The Shard in Londen, Europa’s hoogste wolkenkrabber. In zijn hightecharchitectuur – met staal, aluminium en glas in de hoofdrol – is het skelet van het gebouw vaak zichtbaar. Dat techniek en elegantie geen tegenstrijdige begrippen zijn, bewijst de architect onder meer met het sierlijke, riant gelegen cultureel centrum Tjibaou te Nouméa. In 1998 won Piano de prestigieuze Pritzker architectuurprijs, aka de Nobelprijs van de architectuur.
MATTEO THUN
Tijdloze eenvoud en ingetogen luxe kenmerken het oeuvre van de in Bolzano geboren architect Matteo Thun. De architect, een notoir lid van de legendarische Memphisgroep, runt sinds 1984 een eigen kantoor dat bijzonder actief is in de luxehotelsector. Ook in zijn privéresidenties staat het welzijn van de bewoner centraal. Door Thuns zoektocht naar de genius loci, de ziel van de site, lijkt zijn architectuur te versmelten met de omgeving. Zo volgt het in Zuid-Tirol gelegen Vigilius Mountain Resort de contouren van de Monte San Vigilio. De uit glazen kubussen opgetrokken Villa Adriana in Zürich oogt als een venster op het landschap.
ANTONINO CARDILLO
De Siciliaanse architect Antonino Cardillo verblufte de internationale vakpers met zijn Seven Imagened Houses: hyperrealistische computerbeelden van panden die nooit werden gebouwd. Of het nu gaat om denkbeeldige concepten of om reële projecten, Cardillo’s unieke, archetypische oeuvre synthetiseert eeuwen van beschaving en maakt gul gebruik van historische bouwelementen. Zijn nu eens gedurfd, dan weer gedempt kleurenpalet wint aan kracht door het rijke scala aan gebruikte texturen, o.m. door ruw aangebrachte pozzolana-pleister. Rond zijn monumentale, haast sacrale ruimtes – een grot, een labyrint of een oratorium – hangt steevast een mysterieus aura.