Een interview met Patricia Urquiola, aan het werken aan de toekomst van design

 

Hoe ziet u uw werk als architect en ontwerper?

Architectuur en design zijn mijn leven. Ik denk constant na over mijn projecten.

Sinds de oprichting in 2001 werk ik graag samen met mijn studio, Studio Urquiola. Ik beschouw het als een “gemeenschappelijke studio”. Samenwerken is een van mijn grondbeginselen. Delen is cruciaal. Door te delen krijgt een goed project telkens vorm. Ook het werken op verschillende schalen, van de micro “d” van design tot de grote “a” van architectuur, helpt me om interessante oplossingen te vinden voor woningen, hotels of retail.

Wat is je leitmotiv?

Zonder obsessie en koppigheid kan je niet innoveren.

Bent u geïnteresseerd in trends?

Als ontwerper ben ik nooit geïnteresseerd geweest in trends. Mijn werk is gebaseerd op onderzoek, op hoe ik het hedendaagse interpreteer, terwijl ik probeer om vormen van empathie te creëren; de gemoedstoestand van het moment of van een plaats tot uitdrukking te brengen.

Waar komen je inspiratiebronnen vandaan?

Inspiratie is niet iets dat tot mij komt wanneer ik achter mijn bureau zit, het komt uit mijn perceptie van wat er om me heen is; de tijdsgeest opsnuiven, de dingen anders bekijken…

Denk je na over de toekomst van je creaties?

Als ik met een project start, begin ik te praten met degenen die met mij samenwerken. Zij weten dat wij aan een soort reis beginnen, waarvan we de bestemming nog niet kennen. Elk hedendaags project dat ik uitvoer is uniek en de tijd bepaalt zijn waarde of relevantie. Ik denk dat het begrip tijdloosheid voorbehouden is aan iconische designmeubelen, die geen onbelangrijke producten zijn omdat ze verschillende tijdperken hebben doorstaan.

Hoe werk je als art director bij Cassina?

Bij Cassina werk ik in teamverband aan een intelligente herinterpretatie van designiconen. Dit betekent dat we nauw moeten samengewerken met de stichtingen en rechthebbenden van de ontwerpers en met de archieven van de producent om de klassiekers opnieuw in de kijker te zetten en ze tegelijkertijd aan een nieuw publiek aan te bieden.

De sofa Soriana, in 1969 ontworpen door Afra en Tobia Scarpa, is nu verkrijgbaar met een nieuwe ecologische en duurzame bekleding. De oorspronkelijke mal in polyurethaan is vervangen door een reeks zakken gevuld met biologische microsferen en de bekleding is nu gemaakt van een gerecycleerde PET-vezel.

Hoe denkt u dat duurzaam ontwerpen kan worden bereikt?

Dat is een kwestie van tijd. Duurzaamheid en tijd zijn nauw met elkaar verbonden. We moeten denken aan zogenaamde duurzame meubelen in de zin van meubelen van hoge kwaliteit die ons tijdens alle momenten van ons leven vergezellen. Op deze manier ontwerpen impliceert een breed bewustzijn: wij mensen zijn niet alleen op aarde, en wij zijn allen met elkaar verbonden en van elkaar afhankelijk. Om samen te leven en deze “duurzaamheid” en gezonde relatie met de natuur te bereiken, moeten we naar elkaar luisteren en delen. Mijn werk is soms als het spelen van een spel, waarvan de regels opnieuw moeten worden bepaald: onderzoeken, experimenteren en dingen uittesten met anderen… Experimenteren verlegt de grenzen van een bedrijf, een materiaal of een technologie. Ik heb het geluk dat mijn partners bij Studio Urquiola dit spel met mij kunnen spelen.

Waarop is je optimisme gebaseerd?

Ik laat me ‘besmetten’ door de verschillende culturen die me omringen in mijn studio, door mijn samenwerkingen met designmerken, recentelijk Andreu World, Bolon en cc-tapis, en door mijn ontmoetingen tijdens het reizen. Door als een spons te zijn, kan ik in zekere zin aan de toekomst denken en ook terugblikken op het verleden. Ik ben het eens met de uitdrukking van de Britse art director Peter Saville, ontwerper voor Kvadrat (een merk waar ik sinds 2010 mee werk): het “culturele continuüm”. Er bestaat niet zoiets als een totale cultuuromslag, elk nieuw ding leidt tot een vorm van voortzetting en een bedachtzaam, globaal bewustzijn. Als artistiek directeur van Cassina werk ik met meer dan 100 jaar geschiedenis en 600 stukken archiefmateriaal. Het kan moeilijk zijn om niet geïntimideerd te worden door deze culturele bagage. Het is dus door openheid en dialoog dat ik in staat ben om met optimisme te vernieuwen.

Hoe vat Dudet, een van uw laatste creaties voor Cassina in 2021, uw creatieve proces samen?

De Dudet-fauteuil is een vrolijk meubelstuk en een vrije verwijzing naar de inventiviteit van de Italiaanse architectuur en design in de jaren 1970. Het is een product met flair en het heeft een synthetische geest. De zitting is gebaseerd op eenvoudige lijnen, gedefinieerd door drie afzonderlijke gestoffeerde elementen: een zitkussen en twee buisvormige delen die een doorlopende lijn vormen van poten, armleuningen en rugleuningen. En omdat ik altijd veel waarde hecht aan de circulariteit van producten, kan het schuim van de binnenbekleding van deze stoel aan het eind van de levenscyclus van het product gemakkelijk worden gescheiden van de structuur.

En wat te denken van Bio-mbo, een ontwerp dat het luxebed heruitvindt en is uitgerust met verschillende wellnessfuncties?

Het Bio-mbo bed werd bedacht op basis van onderzoek van het Cassina LAB en is ontworpen als het ultieme toevluchtsoord. Een retraite, een plek waar we onze dromen rustig kunnen uitleven. Het hoofdbord vormt de kern van dit product. Het kan een nis creëren in een slaapkamer, waardoor onder meer geluid wordt geabsorbeerd en de lucht wordt gezuiverd. Het is bekleed met het innovatieve textielmateriaal theBreath, dat fungeert als een filter tegen vervuiling.

Wat verwacht u van de toekomst van interieurdesign en -inrichting?

Flexibele leefruimtes, goed afgebakende werkplekken en hotels die aanvoelen als grote woningen. We hebben ook empathische en emotionele materialen nodig om ons te helpen opnieuw contact te maken met onze ruimtes. Het ontwerpen van betere en slimmere oppervlakken en weefsels om een gezondere en veiligere omgeving te creëren, staat de komende jaren op de agenda van vele bedrijven in de design- en architectuursector. Bovenal moeten we de natuur onderdeel maken van ons dagelijkse leven en onze leefruimtes. We moeten de natuur niet langer beschouwen als een mooi decor, maar als een deel van onszelf. Ecologie moet onze drijvende kracht zijn.

patriciaurquiola.com