Dit appartement werd volledig gerenoveerd door architect Bruno Tarsia. De sfeer is hedendaags en toch zacht dankzij een uitgekiend kleurengamma.
Deze woning in een pand uit de jaren 1930 in de Milanese wijk Repubblica kreeg een nieuwe identiteit aangemeten. Een combinatie van raffinement, elegantie en esthetische verrassingen. De nieuwe, unieke persoonlijkheid van dit appartement komt tot uitdrukking via uitgelezen materialen, meubilair op maat, topstukken uit de designgeschiedenis en een perfect beheerste toepassing van luxueuze details en afwerkingen. Achter de glazen schuifdeuren (onze foto) bevindt zich de eetkamer met daarin de sculpturale tafel Gong (een creatie van Andrea Parisi, Meridiani). Erboven zien we de hanglamp Cirque Chandelier Pivot (Giopato & Coombes) en rondom staan Murena stoelen (een creatie van Lazzarini & Pickering, Marta Sala Editions). Op de voorgrond zorgt de verrassende bank Sigmund (van Studio Asaï, Arflex) voor een kleurrijke toets.
De woonkamer is gedeeltelijk ingericht met meubilair op maat, gecombineerd met wereldberoemde designstukken van grote merken: een canapé van Meridiani, twee fauteuils van Gallotti & Radice, boekenkast Infinito (een creatie van Franco Albini en Franca Helg, Cassina), een divan van Arflex, lampen van Giopato & Coombes en het bijzettafeltje Bow Coffee met marmeren blad (Guilherme Torres, ClassiCon). Al die topstukken zijn met zorg geselecteerd en staan harmonieus in dialoog met elkaar. De canapé Prince (van Andrea Parisio, Meridiani) vormt een gezellige zithoek in combinatie met de stoffen kussens (model Les Intrigues, een ontwerp van Bruno Tarsia, l’Opificio). De muren met reliëfpanelen hebben een geribbeld effect. Ze sluiten mooi aan op het eikenhouten parket in Hongaarse puntpatroon: een typisch Milanees staaltje subtiele elegantie.
De verkeerszones zijn zodanig ingericht dat ze meer zijn dan alleen dat. Ze accentueren het vloeiende verloop van de ruimte en maken voelbaar deel uit van de leefruimte. Ze zijn aangekleed met opbergmeubels en voorzien van verlichtingselementen om het gebrek aan natuurlijk licht op te vangen. ‘De inkomhal is een vertrek dat vaak over het hoofd wordt gezien of als overbodig wordt beschouwd. Wij hebben het behouden en ingericht op een manier die er een belangrijk verkeerselement van maakt: deze hal verbindt alle andere vertrekken met elkaar. Met zijn strategische positie is dit het centrale punt waar alle ruimten in samenkomen’, vertelt Bruno Tarsia. Het resultaat is een voelbaar evenwicht tussen de verschillende leefvertrekken in het appartement. De muren van de grote inkomhal zijn behangen met Front View papier (een creatie van Bruno Tarsia, Londonart). De ruimte komt rechtstreeks uit op het slaapvertrek en wijst de bewoners op natuurlijke en intuïtieve wijze de weg naar deze zone voor rust en ontspanning. De ruime gang met grote inbouwkasten en spiegeleffect vormt het verbindend element tussen de grote dressing en de master bedroom.
De keuken is een ontwerp van Bruno Tarsia zelf. Ze onderscheidt zich door een slim systeem met wandkasten die zijn geïntegreerd in het houtwerk. De ruimte is uiterst functioneel ingericht. De klapdeuren nemen een minimale hoeveelheid plek in en zorgen voor overzicht en soberheid. Het werkblad in kwarts brengt een minerale toets in de keuken. De inductiekookplaat (Miele) gaat er discreet in op. De verlichting wordt verzorgd door de hanglampen Zé, die duidelijk zijn geïnspireerd op de geometrie van de art-decoperiode (een creatie van Atelier de Troupe). Deze keuken is echt anders dan anders. De krukken met een zitting en rugleuning van gecapitonneerd textiel (model Precius, een creatie van Johannes Torpe, Moroso) hebben een minimalistische, elegante voet van beschilderd staal. De kleuren brengen rust in de ruimte: neutrale tinten als beige, écru, zachtgrijs en gebroken wit zorgen voor zachtheid. Een groot raam baadt het vertrek in natuurlijk licht.
De eigenaar, Luisa Galbiati, werkt in de modewereld. Ze wilde haar interieur een vrouwelijke toets geven zonder banaal over te komen. Ze droomde van een gezellige, intieme slaapkamer met de uitstraling van een modern boudoir. De muren zijn bekleed met handbeschilderde zijde. ‘Voor het nachtvertrek koos ik voor zachte groentinten.’ Met hun delicate kersenbloesemmotief doet deze wandbekleding Japans en poëtisch aan. Dit vertrek is een haven van rust en welzijn. Het bed vormt een harmonieus geheel van hoofdzakelijk pasteltinten. Naast het bed staat de fauteuil D.154.2 van Gio Ponti. Dit model uit 1956, heruitgegeven door Molteni & C., werd dit jaar onderscheiden met de Compasso d’Oro. Ernaast staat de lamp Bilia, eveneens een ontwerp van deze Milanese meester (voor FontanaArte). Twee topstukken uit de Italiaanse designgeschiedenis.
Tot groot genoegen van Bruno Tarsia sloten de smaak van de architect en die van zijn klant goed op elkaar aan: ‘Mijn klant heeft me alle vertrouwen geschonken. We ontdekten al gauw dat we een gedeelde voorliefde hebben voor hoogkwalitatieve materialen en uitgekiende kleuren. De bestaande inrichting is volledig omgegooid en vervangen door een nieuw uitgangspunt, waarbij de schoonheid en de functionaliteit van elk vertrek tot uitdrukking werd gebracht.’
Hij licht de invloeden van zijn kleurkeuze toe: ‘Ik heb me laten inspireren door de natuur om een verwelkomende sfeer te creëren. In alle woonvertrekken koos ik voor een neutrale basistint, waaraan ik accenten heb toegevoegd in fellere kleuren om interessante kleurverschuivingen tot stand te brengen.’ De aanwezigheid van lichte kleurnuances zoals subtiel goud, messing en brons draagt bij aan een ambiance van discrete luxe. Voor de woonkamer ontwierp Bruno Tarsia een bijzonder meubelstuk: een wand met een groot kunstwerk dat omhoog en omlaag kan om de televisie zichtbaar te maken of te verbergen.
In dit appartement van ca. 200 m2 is de grootste badkamer aangekleed met contrasterende zwart-wittoetsen. Het geometrische decor zorgt voor een interessant optisch effect. De tegels zijn gemaakt van twee Italiaanse marmersoorten: Nero Marquina en Blanco Carrara. Het smetteloos witte bad (model Spoon XL van Agape) is gecombineerd met kraanwerk van zwart geborsteld metaal (model Pan, Zucchetti). Het badkamermeubel met twee wastafels (model Lariana, een creatie van Patricia Urquiola, Agape) heeft een reliëfvoorkant die bestaat uit halfronde staven. Een ontwerp van de architect zelf. De gastenbadkamer kan met recht een sieraad worden genoemd. Het vertrek is volledig bekleed met amazoniet in een schitterend palet van groentinten. Centraal in dit vertrek, dat een eerbetoon vormt aan de tijdloze schoonheid van de natuur, staat de wastafel Bjhon, een creatie uit 1970 van Angelo Mangiarotti voor Agape (brunotarsia.com).
