Drie keer tijdloze inspiratie voor eetkamers

Slow design … als de natuur mee aan tafel schuift

Welbevinden, zachtheid, sereniteit karakteriseren deze trend die zijn inspiratie haalt in de Scandinavische en Japanse levenswijze. Slow design haalt de natuur binnen in de eetkamer. Veel meer dan over een decoratiestijl, spreken we over een nieuwe manier om over interieurontwerp te denken. Die sluit bovendien naadloos aan op een ethische en ecologische aanpak en heeft menselijkheid hoog in zijn lijstje van waarden staan. Kiezen voor slow design is verantwoord consumeren, duurzame ontwikkeling bevorderen en kiezen voor traditionele ambachtelijkheid. Een terugkeer dus naar de eenvoudige, authentieke dingen.

Natuurlijke materialen krijgen hier natuurlijk een ereplaats: ruw hout, steen, gevlochten stro, rotan, keramiek, of linnen. Een mix dus van delicate en subtiel bewerkte materialen. Eerlijke handel en koolstofneutraal zijn ook vanzelfsprekend. Het resultaat is een cosy sfeer, rustiek en poëtisch. Een oase van rust om met het gezin wat intieme momenten te delen. Ietwat ruig en luxueus tegelijk.

Qua inrichting zet deze stijl in op ruimte, door zich te ontdoen van het overbodige, waardoor alle aandacht naar de sterke stukken gaat. Het kleurenpalet is vrij neutraal, roomwit, beige, bruin, honinggeel, lichtroze. Een accent in koper of messing brengt leven in de brouwerij en warmte in de eethoek.

Centraal in een natuurlijke eethoek staat een houten tafel met een ruw kantje. Het patroon volgt de oorspronkelijke lijn, zoals de krommingen van de boom. Die licht onregelmatige vormen geven het geheel iets enigszins wilds. De eettafel Tweed van de Italiaanse uitgever Zanotta in natuurlijk eikenhout stelt een blad voor, en incarneert daarmee perfect de sfeer waar slow design op mikt. Zet daar witte of rotanstoelen rond en het geheel wordt nog soberder en puurder. Een kast in riet en een handlamp in vlechtwerk, op de meubelen groene planten en een keramieken vaas met elegante droogbloemen zorgen voor de finishing touch.

Genieten van enkele ontspannen momenten vóór het eten. Dat is de kern van slow design.

Trendy vintage … de kunst om heden en verleden te koppelen

‘Vintage’ is doorgaans een eerbetoon aan de stijl van de fifties, met zijn felle zuurstokkleuren en omhullende vormen, de popcultuur van de seventies of de jaren ’80 met hun aanloop naar het postmodernisme.

Meer dan ooit kiezen we in onze interieurs voor vintage en al zeker als het over de eethoek gaat. Die nostalgische voorkeur heeft wellicht te maken met een behoefte om terug te keren naar de bron, de goede, ouwe tijd. Ze sluit aan bij de tendens om te hergebruiken, dingen een tweede leven te geven en verantwoord te consumeren. Oude glorie en achterhaalde charme krijgen een eigentijdse update. Tal van meubelhuizen stellen trouwens heruitgaven voor van hun bekende stukken.

Het samengaan van vintage en moderniteit zorgt voor een boeiend contrast en geeft het geheel een bijzonder karakter. Essentieel, om verleden en heden goed te koppelen, is de juiste afstand. De ruimte wordt gekenmerkt door eigentijdse stukken afgewisseld met snuisterijen. Panthella is bijvoorbeeld een vintage tafellamp van Louis Poulsen, die gevormd wordt door een halve bol op een trompetvormige voet. Ze kreeg het gezelschap van actuele objecten zoals de messing kandelaar van Fritz Hansen.

De eethoek laat zich opmerken door warme, verbleekte en zachte kleuren, zoals terracotta, oker, dennengroen, zandkleur … Gekleurd en geometrisch behangselpapier tegen een van de wanden verspreidt rijke vibes van vroeger en dat retrokantje wordt nog onderstreept door accentjes in fluweel, leder, marmer, messing of tweed.

Het functionele meubilair zorgt met zijn afgeronde vormen tegelijk voor een vintage sfeertje. De gele Gaia-stoelen met armleuning van KFF, ontworpen door Monica Armani, vormen daarvan het perfecte voorbeeld. Hetzelfde geldt voor de retrostoelen Tonietta, met halfcirkelvormige rugleuning en fijn onderstel, van de hand van Enzo Mari. Ze dateren uit 1985 en kregen in 1987 een prestigieuze prijs. Zanotta heeft het bekende model opnieuw uitgebracht. Een rechthoekige tafel doorbreekt de overheersende lijnen en het oude uitzicht wordt nog versterkt door een houten kast.

Indien oordeelkundig samengesteld brengt vintage charme in de eetkamer of suggereert het een subtiele reis door de tijd.

De maximalistische stijl … design eetkamer met lef

De maximalistische stijl zet in op originaliteit. Stapelen, mixen, verzamelen, exposeren … Het zijn enkele voorschriften voor een op zijn minst verrassende maar oh zo fascinerende tendens. Deze interieurstijl gaat resoluut in tegen het minimalisme en laat ruimte voor lef en … zowat het hele spectrum. De eetkamer krijgt iets van een museum, met duizend-en-één zorgvuldig uitgezochte voorwerpen: vaatwerk, vazen, luchters, beeldjes, planten, kaders … Slim gemixt en gematcht. Een soms onverwachts, dan weer perfect natuurlijk samenspel brengt extra leven in de ruimte, ook buiten de gezellige maaltijden met het gezin of met vrienden. Van vloer tot plafond krioelt het van de boeiende details en een mix van stijlen doet de ruimte tot haar recht komen. Een origineel, uniek en persoonlijk interieur.

Qua kleur kan alles: een wand in een heldere tint, contrasterend met een andere die donkerder kleurt. Mixen werkt op basis van contrast. Maar het palet kan ook eerder neutraal zijn en de aandacht richten op de overvloedige details. Zelfs een muurfresco kan extra karakter aan de kamer verlenen. De opwekkende, abstracte of fleurige motieven brengen beweging in de ruimte en de grafische of tegelvloer geeft het geheel een complexe en interessante esthetiek.

In een maximalistische designeetkamer spelen de details een grote rol. Hoewel de decoratie stijlen, kleuren en materialen vermengt lijkt alles instinctief op zijn plaats te vallen. Alle voorwerpen voelen er zich thuis en vormen samen een rariteitenkabinet en een eethoek met een verhaal.

In het midden staat — zelfverzekerd — de tafel. Ze is sober om in balans te blijven met deze unieke stijl. De eettafel van Knoll, ontworpen door Eero Saarinen, is een goed voorbeeld. Ze is tijdloos en elegant en doet qua vorm wat aan een tulp denken. Ze kan ook extravagant ogen en haar eigen extra duit in het maximalistische zakje doen. Idem voor de stoelen: men kan gaan voor eenvoud of voor een bont allegaartje: neutrale zit in hout, met extravagante kleuren en vormen. Een opeenhoping aan ovale lichtarmaturen in uiteenlopend formaat draagt bij tot de overdaad.

De maximalistische inspiratie is zonder enige twijfel origineel en atypisch maar werkt perfect voor de hoeksteen van het huis.

De eethoek geeft uit op de keuken en staat ook in verbinding met het salon of een andere ruimte. Met een van deze drie stijlen komt het altijd goed.