Meer dan twee jaar zocht hij naar de perfecte manier om virtuele architectuurbeelden te vertalen naar een reeks tapijten. De combinatie van geometrische lijnen en abstracte kleurpatronen verleent de reeks Spaces haar diepte en flow. Niet alleen door de volumewerking, maar ook via het gebruik van natuurlijke kwaliteitsmaterialen als handgesponnen wol en natuurlijke zijde schrijven de tapijten zich perfect in de hedendaagse trends in.
Ook heel wat andere merken zetten in op natuurlijke kleuren en volumes. Zo gebruikt het Belgische Van Caster voor haar Missu-collectie enkel ongeverfde Tibetaanse hoogland wol. De bruine, grijze en witte draden zorgen voor subtiele kleurovergangen. Een fijn spel met volumes vormt het DNA van de Oblique-serie die de Brit Matthew Hilton ontwierp voor het Spaanse Nanimarquina. Naast deze neutrale tinten blijven groen en blauw het goed doen. Opvallende nieuwkomer op de jongste meubelbeurzen is roest, zoals in deze Cassis van Classicon. Dat tapijt is gebaseerd op een van de gouaches die Eileen Gray in de jaren 1920 creëerde.
Geometrie en kleur blijven niet alleen trendy, maar zijn ook tijdloos. Zo bracht het Italiaanse cc-tapis pas de Les Arcs-collectie van Charlotte Perriand uit, terwijl het ontwerp al van 1972 dateert. Of timmeren de Belgische ontwerpsters Cathérine Biasino en Marie Mees met The Alfred Collection al jaren aan hun krachtige collecties. Ook Pierre Charpin speelde voor Hermès met uitgepuurde vormen en prachtige kleuren. Perfect voor een uitgebalanceerd statement op de vloer.
