Het huis van de Abrahamitische familie in de culturele Saadiyat-wijk in Abu Dhabi is een nieuw centrum gericht op studie, dialoog en geloofsbeleving. Het is ontwerpen door het architectuurbureau Adjaye Associates en bestaat uit een sokkel en een ‘Forum’ met drie even grote kubusvormige gebouwen die visuele harmonie uitstralen. De bouwsels zijn gekenmerkt door de symboliek van de 3 hier vertegenwoordigde godsdiensten. Zo is de synagoge Mozes ben Maimon naar Jeruzalem gericht. De gevel bestaat uit V-vormige zuilen die een hut van palmbladeren voorstelt, waarin tijdens het Loofhuttenfeest gebeden wordt. De zuilen komen op 7 punten in aanraking met de bodem en bovenaan zijn ze op 8 punten verbonden, getallen die staan voor respectievelijk de mens en God. Binnenin wordt het binnenvallende daglicht verstrooid door het bronzen maaswerk van een hangende tent, alsof ze dwars door de begroeiing gaat. Een dakraam toont de sterrenhemel en herinnert aan de choepa, een tijdelijke structuur voor joodse huwelijken. De stoelen staan flexibel en open opgesteld, om de ruimte geschikt te maken voor zowel sefardische als asjkenasische gemeenschappen.
De moskee, genoemd naar zijne Eminentie Ahmed Al-Tayeb, valt op door de zeven langwerpige bogen, die het belang van het getal zeven voor de islam weerspiegelen. De 470 wandpanelen met traliewerk brengen een mashrabiya-effect tot stand dat in de islamitische architectuur doorgaans heel aanwezig is. Hier zorgt het onder meer voor de luchtcirculatie en het zeeft ook het binnenkomende licht, voor een intieme sfeer. Voor de gebouwen werd gebruikgemaakt van lokale, duurzame materialen (beton, Omaanse kalksteen, brons, hout …). Voor de koeling wordt een beroep gedaan op passieve strategieën. Voor de oriëntatie van de gebouwen is rekening gehouden met het traject van de zon en het landschap en natuurlijke waterpartijen werden in de architectuur geïntegreerd. Naast de verfrissende waterelementen is er de welkome schaduw van 430 bomen en heesters uit de woestijn, die weinig water vergen.
De Sint-Franciscuskerk is naar de opgaande zon gericht. De gevel, een woud aan zuilen, symboliseert de zonnestralen. ’s Ochtends baadt de kerk in het licht, maar ’s middags wordt de brandende zon tegengehouden. De eiken banken, ontworpen door Adjaye Associates, weerkaatsen de verticaliteit en het houten gewelf van de kerk. De minimalistische ruimte is toegankelijk voor iedereen en kan door meer dan één geloofsgemeenschap gebruikt worden. Elk gebedshuis heeft een tuin met een waaier aan planten. Het centrale forum, een seculiere ruimte, wordt gekenmerkt door een eeuwenoude olijfboom die als vredesteken de boodschap kracht bijzet.