Het eiland Ishigaki, in de prefectuur Okinawa, in het zuidwesten van Japan, staat bekend om zijn stranden en beschermde koraalriffen. In dat tropische duik-, snorkel- en surfparadijs wilde Not A Hotel graag een vestiging. “Uitzonderlijke verblijfsaccommodatie is ons handelsmerk, op uitzonderlijke plaatsen en ontworpen door uitzonderlijk creatief talent. Daarmee beogen we een nieuwe, geïnspireerde manier van leven die nergens anders ter wereld te vinden is”, stelt Shinji Hamauzu, algemeen directeur van het merk. Zoals … een vakantiewoning die dienst doet als hotel, met twaalf eigenaars die er elk 30 dagen over kunnen beschikken, met de mogelijkheid om uit te wisselen met andere eigendommen. Wanneer de eigenaren er geen gebruik van maken wordt de residentie dan verhuurd. In zijn streven naar duurzame en maatschappelijk verantwoorde praktijken steunt de vastgoedstart-up nadrukkelijk op spitstechnologie en topdesign, en dus op zorgvuldig uitgekozen gereputeerde architecten, zoals in dit geval Sou Fujimoto.
De vaak bekroonde architect is geboren op het eiland Hokkaido, waar hij een grote interesse voor de natuur ontwikkelde, die tot uiting komt in zijn talloze, organisch ogende structuren. Zijn ambitieuze en originele project op Ishigaki vormt hierop geen uitzondering. De architect kon rekenen op een terrein van bijna een hectare met veel potentieel, tegen het strand aan. Van bovenaf bekeken gaan de twee cirkelvormige verdiepingen helemaal op in de omgeving en gezien vanuit het water valt het gebouw amper op te merken tussen het gebladerte. De witte, lintvormige muur van wisselende hoogte is nauwelijks zichtbaar en het groendak golft als een heuvel. In dat holle dak laten enkele openingen licht door tot de eerste verdieping en in het onderste gedeelte prijkt een indrukwekkende boom nonchalant naast het kinderzwembad en de zitkuil waar een vuurkorf zich ’s avonds met de sterrenhemel verbindt. Het overheersende samenspel tussen natuur en architectuur blijkt vooral op de tweede verdieping, dankzij openingen waardoor de leefruimte baadt in het licht. Aan de ene zijde, verbonden met het dak, bevindt zich een groot terras met een prachtige trap. Aan de andere zijde krijg je, door een overhangende luifel beschermd tegen de zon, door de enorme, raamloze glaspartijen een indrukwekkend uitzicht over de Stille Oceaan. Een 12 meter lang overloopzwembad langsheen de villa versterkt het gevoel van eindeloosheid.
Voor bodem en wanden werd mortex gekozen, een fijne, waterdichte bepleistering, afgewisseld met onbehandeld hout in neutrale tinten. Het minimalistische meubilair, veelal op maat gemaakt, bestaat uit zachte materialen die aansluiten bij het omringende landschap. Rust en ontspanning waren dé parameters voor deze plek die sterk inzet op een gevoel van cocooning. In de vier kamers met badkamer gelden dezelfde principes: ze baden in het licht en bieden een royaal uitzicht over de omgeving. De technologie is hier ook op de afspraak. Licht, zonwering en klimaatregeling kunnen naar wens ingesteld worden. De televisieruimte oogt als een lounge, waar je je lekker kunt in nestelen. De volledig uitgerust fitness dompelt je onder in de natuur en in de sauna onder het zwembad valt het licht van buiten, gefilterd door het water van het zwembad, via de opening in het plafond op de houten wanden.
Bij het binnenkomen van de spa klatert een wand van water naar beneden, voor een eerste weldadige oppepper. De woning biedt een idyllisch uitzicht, zowel op de zee als op het bladerdek, geheel in harmonie met de omringende natuur. De beplanting op het dak is goed gekozen met het oog op een maximaal welbehagen en comfort. Dit vernieuwende concept daagt ons uit om anders over luxe te gaan denken. Gaat het om ruimte, dure materialen, prestigieuze meubelmerken en grote kunst? Of minstens ook om het onbetaalbare uitzicht dat je daar onder ogen krijgt, dankzij een architectuur die er ons de essentie en de harmonie van laat voelen en doorgronden? Bij Not A Hotel krijgt elk project zijn eigen naam. Hier lag hij zo voor het oprapen: ‘Earth’.
